Hexaplex trunculus - Stompe slak (mediterrane) borstelwormeter

Hexaplex trunculus heeft een min of meer stekelige schaal, een stomp navelstrengkanaal en een geil operculum. De slak bereikt een maximale grootte van ongeveer 10 cm. Shell kleur varieert, maar is meestal wit en gestreept met bruin. De stompe stekelige slak is een carnivoor. Kan worden gebruikt als restjes en om borstelwormen te verminderen. Meestal worden alleen kleinere borstelwormen gegeten.

Pas op, eet andere slakken en mosselen als er voedselschaarste is!

De stekelige slak heeft gescheiden geslachten. Na de bevruchting hecht het vrouwtje dikke eicapsules aan vaste substraten. Elke eicapsule bevat en beschermt tot 700 eieren. De veliger-larven ontwikkelen zich in de eieren tot de afgewerkte jonge slakken, die zich in hun vroege dagen meestal voeden met kannibalisme. 

Hexaplex trunculus leeft op stenen, zandgronden en slib. Van deze slakken wordt al sinds de oudheid een paarse kleurstof gewonnen, daarom wordt de stekelige slak in de volksmond ook wel de paarse slak genoemd. Maar er zijn ook andere zeeslakken die deze aanduiding hebben.

De slak voedt zich met aas, zeepokken, wormen en mosselen. 1 slak op 100 liter is voldoende. Als de populatie te dicht is, kunnen slakken roofzuchtig worden.

Hexaplex trunculus kan goed in de algenhut of in de technische bak worden bewaard om restjes op te gebruiken, maar moet dan van tijd tot tijd worden gevoerd, b.v. B. met mosselvlees of een garnaal.

In Portugal en Spanje wordt gezegd dat de slak wordt gegeten. In sommige landen wordt het gebruikt als visaas. Omdat Hexaplex trunculus zich ook voedt met aas, wordt de paarse slak gelokt met dode vissen en eenvoudig verzameld. Lege schelpen dienen als schuilplaats voor heremietkreeften.

Naast het kopen van nakomelingen is het houden van inheemse (Europese) zeedieren een andere manier om onze hobby te verduurzamen en een kleine bijdrage te leveren aan het beschermen van tropische riffen!